موز، میوه زرد دوستداشتنی و خمیده
موز، میوه زرد دوستداشتنی و خمیده
نویسنده: محمدحسین دهقانی ابیانه
آیا تا به حال به موز دقت کردهاید؟ به خم هنرمندانه آن که حس اکسپرسیونیسم جادویی را القا میکند؟ موز، میوهای دوستداشتنی است که سرشار از پتاسیم و از اینجور ریزمغذیهای مفید است و علاوه بر آن، نشاسته هم دارد.
عمده موزها زرد هستند اما موزهایی با رنگ غیر زرد نیز وجود دارند و گفته شده طعم موز نمیدهند؛ حال ما ماندهایم که چرا به آن موز میگویند؟ مگر هر گردی، گردو است و یا هر کسی سیبیلو است، از آشنایان نزدیک ما است؟
جالب است بدانید که اصطلاحی با موز در برخی جوامع بهکار برده میشود که موز نقش جدی در آن بازی میکند؛ این اصطلاح به این شرح است: «یارو موز شد!»
در تفصیل این اصطلاح باید عنوان شود که جمله از سه کلمه تشکیل شده و حاوی بار معنایی سنگینی است و عمده بار معنایی بر دوش موز استوار است. اصطلاحی که بالاتر ذکر شد، به معنی ضایع شدن یک فرد در مواجه با فرایندی است که وی خلاف آن را مدعی بوده است.
گمان زبانشناسان بر آن است که خمیدگی موز و پوستکنده شدن سهل آن، باعث تشابهات بسیاری با فرد ضایعشده دارد. جالب آنجا است که فردی که اصطلاحاً «موز» شده است، پافشاری میکند که «موز» نشده و همین اصرار بیوقفه او بر این اطلاعات غلط، «موز» شدن عمیق وی را به مخاطب این اطلاعات میرساند.
اصطلاح دیگری نیز در برخی جوامع کوچک داخلی بهوجود آمده و آن، «موز نگو!» است. در بررسیهای دقیقتر، به وجه تشابه آن با جمله «شِکَر نخور!» پی میبریم و بیشتر از این، وارد شرح آن نمیشویم زیرا ممکن است دچار «موزگویی» بشویم.
موز نیز مانند دیگر میوهها، نژادهای متفاوتی دارد و نکته جالب آنجا است که هیچ موز نژادپرستی تاکنون پیدا نشده و هر موزی که شناسایی شده است، توسط انسان یا حیوانی – اعم از نژادپرست و غیر نژادپرست – خورده شده است و این موفقیت را به خانواده بزرگ موزها تبریک عرض میکنیم؛ البته که این تبریک برای خورده شدن توسط نژادپرستان، صادق نیست و تنها نژادناپرست بودن موز مذکور، مورد تشویق و تبریک است.
گذشته از اصطلاحات با این میوه، به طور کلی، موز میوهای متوسط رو به بالا، طبقهبندی میشود و اگر به کسی گفته شود که او «موز شده» است، نباید زیاد ناراحت بشود و از «موز بودن» خود، کمال استفاده را ببرد.
در گذشته نیز اگر شخصی در مهمانیها موزخوری میکرده است، عملی نچندان باکلاس انجام میداده و خوشبختانه با گذر زمان، موز خوردن از بیکلاسی به عملی با کلاس خنثی تبدیل شده است.
در خیابان نیز ممکن است تابلویی با مضمون شیرموز ببینید که این شیر، همان شیر معروف خودمان، یعنی شیر مایع است و شیری نیست که ضایع شده باشد و اصطلاحاً «موز شده» باشد؛ البته که موز، شیر ندارد و به علت در دهان چرخیدن، شیر و موز به شیرموز تغییر نوشتاری داده و میانگین اتلاف وقتهای بیهوده جوامع را کاهش داده است.
بهتر است با «موز نگفتن»، به کارهایی که قبول کردهایم، بپردازیم و از «موزخوری» بیجا پرهیز کنیم.
باشد که ما نیز مانند آن موزنَماهای غیر زرد، خود را موز نشان ندهیم.
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.