ترفندهای عیدی گرفتن در اوضاع سخت اقتصادی
نویسنده: سمیه رستمی
یکی از رسوم اصیل هر ایرانی آریایی؛ سنت حسنه عیدی دادن است. البته آن زمان که جمشید سوروسات عید نوروز را پایهگذاری کرد، مبادلات بهصورت کالا به کالا بود. ولی این اواخر ترجیحاً خشکه حساب میکنند.
معالأسف این آخریها دیده میشود که بعضی بزرگترها میخواهند از خیلی سوسکی این سنت حسنه را نادیده بگیرند، بأی نحو کان و شتر دیدی ندیدی راه بیندازند که یک آریایی اصیل هرگز نباید اجازه بدهد نادیده گرفته بشود و سنت نیاکان به ورطه فراموشی سپرده شود. پس ز گهواره تا گور عیدی بجوی!
برای عیدی گرفتن ترفندهایی بیان میکنیم که با حفظ خونسردی و تمرکز کافی شما را به عیدیتان میرساند فقط پورسانت ما را حساب کنید و تکخوری نفرمایید.
در قدم اول، لیست اقوامی که سال گذشته از آنها عیدی کلانی را دریافت کردهاید را در صدر برنامه عیددیدنی قرار بدهید.
برگ برنده شما اینجا، سرعت عمل و حضور بهموقع در محل است. اساساً میزان پرداخت عیدی نسبت مستقیم دارد با میزان موجودی میزبان.
پس سعی کنید صبح آفتابنزده درب منزل ایشان حاضر باشید. محض احتیاط دوتا نان سنگک هم همراه ببرید.
برای گام دوم؛ هنگام حضور در منزل بزرگترها بیشتر از هر وقت دیگری مبادیآداب باشید. جوری که انگار کل سال را با همه بیادبان دمخور بودهاید و در محضر این أعزه گرام به ادبآموزی مشغول. از شدت علاقهتان به آنها بگویید.
اینکه از این عید تا عید بعدی بیتاب و منتظر هستید بلکه روی ماهشان را زیارت کنید. چون شیفته خصایص اخلاقی و رفتاریشان هستید. حتی مجازید خصلتهای که ندارند؛ اما برازندهشان است را ردیف کنید و با آبوتاب ستایش کنید.
اگر فکر میکنید این فقره پاچهخواری محسوب میشود در واقع درست فکر میکنید؛ اما گفتیم که شما باید پاسدار میراث نیاکان باشید و نگذارید این آئینها از بین برود. بالاخره عیدی ستاندن هم نوعی کسب درآمد حلال حساب میشود.
ضمن اینکه میزبان را تشویق میکنید دارای رفتار بهتری باشد. اصلاً احترام به بزرگترها برای یک آریایی اصیل از نان شب واجبتر است بأی نحو کان.
یکی از ترفندهای کارآمد عیدی گرفتن؛ ترفند صحبتهای انگیزشی و امیدوارانه است. میزبان به طور حتم از گرانی و تورم و خرید مایحتاج عید زخمخورده است. تسکین آلام وی باشید.
لیستی از اتفاقات و اخبار که نویددهنده شکوفایی اقتصادی در سال آینده است را با قانون جذب و کارما و کائنات مخلوط کنید بریزید وسط. این روزها که حرف سیاسی زدن جزو لاینفک آداب عیددیدنی است.
هرچند به نظر میرسد نوعی تاکتیک دفاعی برای حفظ ظرف آجیل در برابر هجوم مهمان است که توسط میزبان اجرا میشوند. ولی شما برای چهارتا پسته و فندق بیخیال عیدی نشوید.
جوری صحبت کنید که میزبان جدیجدی فکر کند بوی بهبود ز اوضاع جهان میشنود و انگارنهانگار این بوی خوشایند و مدهوشکننده کباب ناشی از داغکردن یک رأس الاغ میتواند باشد.
اگر تجربه سال قبل نشان داده که میزبان شما به بچهترها عیدی میدهد. لباسهای سایز کوچک با تصاویر شاد و کودکانه بر تن کنید و وی را عمو صدا بزنید.
حتی میان صحبتها یک سری به سرویس بهداشتی بزنید، اما اگر عید سال قبل رکب خوردهاید و به این بهانه که پول اخلاق بچه را خراب میکند، به بچهها عیدی ندادهاند؛ لباسهای سایز بزرگ بپوشید، صدر مجلس بنشینید و حرفهای گندهتر از دهانتان بزنید. مثلاً نقش ژئوپولیتیک سنتکام در اگراندیسمان خاورمیانه نوین.
محض احتیاط حتماً یک دستگاه پز همراهتان باشد. بالاخره پیش میآید که پول نقد در منزل نداشته باشند و شرمنده شما بشوند. دستگاه پز را به هر بهانهای نشان بدهید و بگویید به علت مشغله زیاد در جیب بغل کتتان جامانده.
اگر میزبان باز هم مقاومت کرد باید او را در مقابل عمل انجام شده قرار بدهید. حتی اگر دست در بینیاش کرد او را قسم بدهید که دیگر راضی بهزحمت نیستید و از وقت عیدی گرفتن شما گذشته است، در اینجا عدهای معتقدند در راستای به پاسداشت سنت عیدی گرفتن حتی میتوان پای اختلافات فامیلی را به میان کشید و با اندکی چاخان پاخان بگویید، عیدی دیگر اقوام که از قضا با میزبان دشمنی ریزی هم دارند را در عین اینکه خیلی هم تپلمپل بوده بهسختی قبول کردهاید. آنهم بهقصد خوشیمنی و برکتش.
اما اگر مشاهدات میدانی حاکی از آن بود که میزبان بههیچعنوان اسیر صحنهآرایی خطرناک شما نشده و قصد ندارد حتی نم پس بدهد. یکی دوتا فحش آریایی بر بستگان سببی و نسبی مدیران اقتصادی کشور سند کنید و بهعنوان یک آریایی اصیلِ عیدیبگیرِ سریش؛ داد خود را از ظرف آجیل بستانید بأی نحو کان!
پایان
برای مطالعه سایر مطالب اینجا کلیک کنید.