استندآپ میلاد نظری و مشکلاتی که ریشه در کودکی دارد
استندآپ میلاد نظری و مشکلاتی که ریشه در کودکی دارد
نویسنده: سارا ملاعباسی
«همه مشکلات بزرگسالی ریشه در کودکی دارد». این جمله را ما نمیگوییم، حتا همه روانشناسان و روانپزشکان هم آن را تایید نمیکنند.
بلکه یکی از همان گزارههایی است که درست و غلط بودنش واضح نیست ولی به یکی از شوخیهای آشنای فضای مجازی تبدیل شده است.
میلاد نظری نیز در یکی از بخشهای برنامه خندوانه، استندآپی با این موضوع اجرا کرد و ریشه عصبی بودن در بزرگسالیاش را به برخورد اقوام در روزهای نوزادیاش ربط داد.
برای مشاهده فیلمهای بیشتر اینجا کلیک کنید
به طور کلی استندآپ او نقد بهروزی در خود نداشت و به همان حال و هوای دهه شصت مربوط میشد.
اینکه همه بخواهند نوزاد را بغل کنند، همه برای نوزاد پتو کادو بیاورند (که در بسیاری از استندآپهای مربوط به دهه شصت اینطور جا افتاده که برای پاتختی پتو کادو میبرند)، یا به شکل ناشیانهای او را بخندانند و همچنین قنداق کردن نوزاد، از مواردی بود که نظری با آن شوخی کرد.
شاید انتقاد از رفتارهای نادرست و نابجای آدمها با نوزاد ایدهای مناسب باشد، اما نظری با طراحی شخصیت عمه و اطرافیان، تا حدودی ناموفق عمل کرده است.
چون او با بزرگنمایی عیب و نقصهایی که شخص در بدست آوردن آنها دخالتی نداشته، نه تنها مفهومی از طنز ارائه نکرد، بلکه مقابل هدف اصلی آن قرار گرفت.
«زشت و وحشتناک» بودن چهره یک فرد، یک امر نسبی است و نمیتوان با بزرگ جلوه دادن آن از تماشاگر خنده گرفت و مطرح کردن آن اخلاقی نیست و مفهومی در خود ندارد.
این در حالی است که نظری فقط همین مورد را جزو رفتار انتقادی شخصیت عمه میدانست و مورد دیگری برای رفتار نادرست او مطرح نکرد.
سایر روایات هم با بیان بعضی الفاظ نامربوط ترکیب شد که نتوانست به خوبی از مخاطبان خنده بگیرد.
در نهایت استندآپ او با پایان بندی که به آغاز و ریشه داشتن مشکلات در کودکی برمیگشت، تمام شد و به طور کلی این استندآپ میتوانست با بهروز بودن انتقادات رفتاری آدمها در مواجهه با نوزاد در زمان حال همراه شود و مقایسهای هم میان دو زمان شکل بگیرد.
اما با نکاتی که مخاطب به خوبی با آن آشنایی داشت، حرف تازهای گفته نشد و به پایان رسید.
پایان
برای مطالعه نقد و بررسی سایر استندآپها اینجا کلیک کنید.