کتاب مناجات الغافلین با دعاهایی که آمین ندارند!
مروری بر کتاب مناجات الغافلین اثر محمدمهدی رسولی! (چهل و هفت صفحه جیبی چیست که اسپویلش چه باشد؟ اما خیالتان تخت اسپویل نکردهام فقط دو تا یکی کردیم که اقلا به صد صفحه برسد؛ که آن هم نرسید!)
نویسنده: ابراهیم کاظمی مقدم
کتاب مناجات الغافلین را هم آقای «محمدمهدی رسولی» نوشته و هم آقای محمدمهدی رسولی کشیدهاند.
کتاب مناجات الغافلین
به عبارتی «نشر صاد» فقط زحمت چاپش را کشیده است! شناسنامه کتاب را که نگاه میکنید فقط یک اسم انتشارات است و شرکتی که تصاویر را اسکن کرده.
آن هم به نظرم آقای رسولی یک اسکنر و پرینتر بخرند و در خانه داشته باشند تمام است.
بد نیست بدانید محمد مهدی رسولی یا به قول «سید مهدی شجاعی» که مقدمه کتاب را نوشته، «آقا مهدی ما»… از سابقهداران این عرصه هستند.
برای مثال قبلا هم کتاب «آمین» را با همین موضوع دعا در انتشارات «نیستان» هم نوشتهاند و هم کشیدهاند.
با این تفاوت که این بار دعاها طوری هستند که احتمالا کسی آمین نگوید.
توصیه میکنم اگر کتاب را به صورت چاپی یا نسخه خواندنی خواندید، حتما نسخه صوتی آن را با صدای محمدرضا علیمردانی هم گوش کنید و اگر نسخه صوتی آن را شنیدهاید حتما نسخه الکترونیکی را هم ببینید که از دیدن تصاویر محروم نمانید.
شکی نیست که نویسندگی و طراحی و صداپیشگی هر کدام یک هنر است و به تنهایی قابلیت ارائه دارند؛ اما وقتی آن را با هم مخلوط کنیم به یک معجون ترکیبی و پرو دست مییابیم.
این کلکل بین نویسنده و گوینده و شاعر و خواننده را هم دور بیندازید که کدام مهمتر است.
مهم ترکیب هنرهاست که اینجا به احسن وجه انجام شده. حالا که تعریف کردن این را هم بگویم. خدا بگویم چه کارتان کند آقا مهدی که آدم را بعد از کلی گشتن دنبال یک کتاب ارزان، مجبور میکنید دو بار پول بدهد!
رسالت طنز در ادبیات بیان ایرادات و کژیهاست. برای این کار هم از حربهها و ترفندهای مختلفی مثل بزرگنمایی و اغراق استفاده میکند.
همین موضوع گاهی باعث ایجاد سوءتفاهم هم میشود. پس نوشتن طنز دینی حقیقتا راه رفتن روی لبهی تیغ است. راه رفتنی که آقا مهدی به خوبی از پس آن بر آمده است.
مناجات الغافلین با اغراق و بزرگنمایی به وضوح به مخاطب میفهماند که گاهی باید کلاه را بالاتر گذاشت. درست مثل تصویر جلد کتاب.
گاهی ما انسانها در حالات مسخره، دعاهایی میکنیم و چیزهای مسخرهتری از خدا میخواهیم که مستجاب نمیشود.
چون احتمالا ملائک درگاه الهی به چشم استنداپ کمدی به آن نگاه میکنند تا دعا و مناجات.
هر یک از مناجاتهای کتاب متعلق به یک شخصیت خاص است. البته بعضیها دعایشان مستجاب میشود و دوباره میآیند مناجات. اما باز هم غافلند.
رذیله اخلاقی هریک از افراد داخل کتاب به مقتضای شخصیتش متفاوت است؛ اما چیزی که آنها را اینجا دور هم آورده غفلتشان است. یعنی شما که از بیرون نگاه میکنید واقعا مناجات الغافلین را میبینید.
معمولا دعاهای هر فرد، چشمانداز جهانبینی او هستند. مناجاتهای یک ترسو ترسش را به تصویر میکشد و مناجات یک شکمو شکمبارگی او را.
حتی مناجات یک خنگ، خنگی او را نمایش میدهد و همین منوال باقی رذایل اخلاقی.
البته شاید آثار این رذایل در دعا واضح نباشد. اما با واکاوی و دقیق شدن خواهید دید که خیلی از مناجات انسانها در واقع همان رذایل اخلاقی هستند که لباس دعا پوشیدهاند تا وارد دنیای استجابت شوند.
غافل از این که دوربینهای خدا همه چیز را میبیند. مثلا شما چند خط بالاتر که بنده نوشتم: «خدا بگویم چه کارتان کند آقا مهدی…» فهمیدید مشکل پول خرج کردن دارم. دیگر ببینید خدا از مناجاتهایمان چه چیزها که نفهمیده!
این کتاب تذکر خوبیست تا دقت بیشتری به دعاهایمان و اهدافمان از این دعاها داشته باشیم.
بعد از خواندن این کتاب احتمالا یاد گرفتهایم چطور دعا نکنیم و باز برای چطور دعا کردن باید برویم کتاب آمین آقا مهدی را بخریم و برای سومین بار پول بدهیم.
بعد هم نسخه صوتی همان را بگیریم و برای چهارمین بار پول بدیم و تا در پایان این سیر مطالعاتی علاوه بر یاد گرفتن مناجات کظم غیظ یاد بگیریم و رذایل اخلاقی بخل و مال دوستی از سرمان بیرون برود.
پایان
برای مطالعه سایر نقدها و معرفیها اینجا کلیک کنید.