کتاب شاقلوس برای خودِ خودِ مردم
نویسنده: علیرضا عبدی
تا کتاب را باز میکنید، نوشته شاقلوس «پژوهشی در عقاید المردمان» و این یعنی دقیقاً مواجهیم با اعتقادات عامهی عامهی مردم.
عامهی مردم هم نه، عامهی عامهی عامهی آنها. مردمی که احتمالاً سالها قبل، روزی [انشاءالله] فقط از روی شکم (خالی یا سیر) همینطوری روی هوا گزارهای شرطی پراندهاند.
یعنی گفتهاند اگر p آنگاه q. مثلاً اگر روی سینی، استکانها حالت خاص بهخود بگیرند، مهمان میآید.
حالا دلیل و برهان میخواهی؟ خیر نداریم… منِ عامهی عامهی مردم میگویم. چرا؟ چون آن روزی که استکانهایمان روی سینیمان، فلانجور شد مهمان رسید! اصلا هیچ پاسخ دقیقی برایش نیست.
ملاحظه کردید؟ ببینید که نوشتن کتاب طنز اینقدرها هم سخت نیست. امید مهدینژاد با استفاده از همین قالب خرافات مزخرف، کتاب «شاقلوس» را در حدود ۱۳۰ صفحه نوشته است.
هر صفحه از این کتاب روایت کوتاهی از همین خرافات ساختگی (تهران، محلههای) منیریه، الهیه، بهار شمالی، بزرگراه کردستان حد فاصل شهید گمنام تا حکیم، یافتآباد، جنتآباد، پونک، مجتمع ا.ا.س.پ و نیز امیرآباد حد فاصل فاطمی تا پمپ بنزین است.
انتشارات قاف، بهار سال ۱۳۹۵ بانی چاپ این کتاب بوده که کتابهای طنز بسیاری را نیز منتشر کرده است.
در بخشی از کتاب میخوانیم:
«گفتهاند يک بال مگس درد است و يک بال دیگرش شفا. اگر در غذا بال مگس پیدا کردند بروند بگردند يک مگس يكبال پیدا کنند که این بال مال او بوده، آن یکی بالش را کنده توی غذا بیندازند و بخورند تا دفع درد یا شفا بشود. اگر مگس يكبال را پیدا نکردند، يک مگس دیگر پیدا کنند و يک بالش را بکنند و توی چای بیندازند و بخورند. این آمد نیامد دارد. اگر بال دردش باشد، میمیرند و اگر بال شفایش باشد، شفا پیدا میکنند؛ که هر چه تقدیر باشد همان است».
پایان
برای مطالعه معرفی سایر کتابها اینجا کلیک کنید.