غديريه
مرا ز دل همه عشقِ امير مي‌جوشد
بيا؛ ببين که از اين خُم، غدير مي‌جوشد
بيا؛ ببين که چه مستانه عشق مي‌بازد
به پاي عشق فتاده‌ست و سر مي‌افرازد
دلم شراب، دلم خُم ،دلم صَبوحِ الست
دلم دلم دلِ شيدا، دلم دلم دلِ مست
لقا?ِ ساق?ِ ما خود شرابِ مشتاقي‌ست
چه جاي خواستنِ آب کوثر از ساقي‌ست
بخوان علي را، آن عون در نوائب را
بخوان علي را، آن مظهرالعجائب را
بخوان علي را، بعلُ البتول را، اي دل
بخوان علي را، نفسُ الرسول، را اي دل
علي علي علي اي جلوه‌گاه يزداني
علي علي علي اي حجت مسلماني
علي علي علي اي سَطوت خداوندي
که جان خصم خدا را به لرزه افکندي
علي علي علي اي مير صَفوت اللهي
گداي درگه تو بر جهان کند شاهي
پناه امت و يعسوب دين، امام علي
نماد الفت و تفسير اعتصام علي
علي تجسم رحمت، علي تجسم جود
علي وداد، علي مظهر صفات ودود
غدير، پرتوي از مهر جاودان علي است
غدير، قطره‌اي از بحر بي‌کران علي است
غدير آين? حق‌نماي تاريخ است
غدير فصل بصيرت فزاي تاريخ است
خُمِ غدير که مستي فزاي عشاق است
پر از صبوح الست و شراب اشراق است
بيا به باغ ولايت بخوان از اين دستان
که عطر نام علي مي‌وزد از اين بستان