اقتراح ماسک
شاعران و طنزپردازان عزيز کشورمان از همان روزهاي ابتدايي شيوع بيماري کرونا با سرودههاي خود در جهت فرهنگسازي در اين زمينه کوشيدند. در چند روز اخير جمعي از شاعران با همکاري نهاد کتابخانههاي عمومي کشور اقدام به راهاندازي پويش «اقتراح ماسک» کردند که با استقبال خوبي از سوي مردم مواجه شده است. اقتراح که در لغت به معناي خواستن و طلب کردن است، يک اصطلاح ادبي است که آن را «بيانديشه سخن گفتن و به قريحه خود امري تازه آوردن» تعريف کردهاند.
در روزهاي اخير شبکههاي اجتماعي پر است از سرودهها و نقيضههايي که با بهرهگيري از ابيات بزرگان ادب فارسي مانند حافظ، سعدي، بابا طاهر، فخرالدين عراقي، رهي معيري، فريدون مشيري و … بر زدن ماسک تأکيد دارند.
بخشهايي از اين سرودهها را در ادامه بخوانيد:
محمدعلي يوسفي
چنين گفت فردوسي پاکزاد:
چو خواهي که هر دم بيابي مراد
بزن ماسک بر چهره، دستت بشور
سر و کار تو تا نيفتد به گور
حميد حمزهنژاد
اي دوست تو را به هر مکان ميجستم
هر دم خبرت ازين و آن ميجستم
ديدم که بدون ماسک حاضر شدهاي
خجلت زدهام کز تو نشان ميجستم
عبدالجبار کاکايي نيز در نقيضهاي بر شعر «عقاب» جناب ناصر خسرو و به استقبال اين پويش رفته است.
روزي ز سر سنگ عقابي به هوا خاسک
بهر طلب طعمه پر و بال بياراسک
بر بال و پر خود ژل و الکل زد و فرمود
امروز دهان همهمان صاف شد از ماسک
پايينتر از اين گر بروم از نظر تيز
بينم سرموي وزغي سوخته در جاسک
ناگه ز کمينگاه يکي ناقل پنهان
زد عطسه تندي و بيافکند بر او راسک
اينش عجب آمد که ز يک بيني کوچک
اين تيزي و اين تندي عطسه ز کجا خاسک
بر خاک فرود آمد و با خس خس سينه
لختي نظر خويش گشاد از چپ و از راسک
چون نيک نظر کرد به منقار بلندش
گفتا ز که ناليم؟ بزن ماسک، بزن ماسک
سعيد بيابانکي
ناگهان ماسک برانداختهاي يعني چه؟
«مست از خانه برون تاختهاي يعني چه؟»
عليرضا قزوه
«دوش ميآمد و رخساره برافروخته بود»
بينياش بر اثر ماسک زدن سوخته بود
زهرا ميريان کريمي
تن محنت کشي ديرم خدايا
بدون ماسک ميميرم خدايا
ز سوز واکسن و درد کرونا
هميشه ماسک ميگيرم خدايا
شعر و حکايات طنزآميز در جامعه ايراني همواره کارکردي اجتماعي و سياسي داشته است. بسياري از مسائل و مصائب اجتماعي با بهرهگيري از طنز سالم امکان رفع شدن دارند.
اين گونه ادبي که سابقه طولاني در ادبيات فارسي و فرهنگ مردم ايران دارد، جنبههاي بد رفتاريها و ضعفهاي اخلاقي و فسادهاي اجتماعي را همواره به شيوهاي طنازانه و اغلب غير مستقيم بازگو ميکند و هدف آن همواره اصلاح امور بوده است.
در سالهاي اخير نيز جامعه ايران به طنز چه در گونههاي ادبي آن و چه در کارهاي سينمايي و تلويزيوني اقبال خوبي نشان داده است.
کرونا نيز فرصت جديدي براي فعالان اين حوزه فراهم کرد تا با در نظر گرفتن آسيبهاي اجتماعي در اين برهه، به بيان اين مسائل بپردازند و بدون فضلفروشي و با زباني ساده، سهمي داشته باشند در محدود کردن شيوع اين بيماري. طي روزهاي اخير در کنار پويش اقتراح ماسک، سرودههاي طنز ديگري نيز در اين زمينه منتشر شده است.تسنيم
با آرزوي سلامتي براي همه مردم جهان